Internationale roots

Tijdens de 16e en 17e eeuw stond Maastricht onder Spaanse heerschappij als gevolg van de Tachtigjarige Oorlog. De stad was door de ligging van strategisch van belang voor de Spanjaarden. In deze periode werden versterkingen aangelegd om de stad te verdedigen. Tegelijkertijd bracht de Spaanse invloed culturele veranderingen, waaronder de verspreiding van het katholicisme. Deze bezetting kwam ten einde in 1632, toen Frederik Hendrik van Oranje de stad veroverde. De Spaanse periode liet blijvende sporen achter in het culturele erfgoed van Maastricht.

Aan het einde van de 18e eeuw werd Maastricht betrokken bij het Franse Rijk onder Napoleon. Maastricht werd de hoofdstad van het nieuwe Franse departement Nedermaas. Het Franse bestuur voerde nieuwe wetten in, waaronder het Burgerlijk Wetboek (Code Napoléon), en de kerkelijke invloed werd ingeperkt. Maastricht werd een belangrijk militair bolwerk binnen het Franse Rijk. Hoewel de Franse overheersing slechts twee decennia duurde, had deze een grote invloed op de stad, zowel op bestuurlijk als cultureel niveau. Veel straatnamen en gebouwen herinneren nog steeds aan deze periode.

In 1815 werd Maastricht onderdeel van het nieuw opgerichte Koninkrijk der Nederlanden, na de val van Napoleon. Dit markeerde weer een nieuwe fase in de geschiedenis van de stad. Maastricht behield lange tijd een unieke positie binnen het koninkrijk vanwege haar sterke band met de katholieke kerk en haar bourgondische karakter. De integratie bracht economische en infrastructurele ontwikkelingen, waaronder de groei van industrieën en de aanleg van spoorwegen. Maastricht vormde de brug tussen Nederland en de zuiderburen. Deze periode legde de basis voor het moderne Maastricht als een dynamische stad met internationale uitstraling.